Miejska Biblioteka Publiczna

Linnea pojechała do Paryża! I do Giverny, gdzie do dziś zachował się ogród malarza, Claude`a Moneta, tego, który tak pięknie malował nenufary! Linnea stanęła na japońskim mostku znanym z tylu obrazów, a w Paryżu zobaczyła obrazy malarza na własne oczy. Teraz już dobrze wie, dlaczego Moneta nazwano impresjonistą. Wiele się też dowiedziała o życiu Moneta w różowym domu pełnym dzieci.

Linnea mieszka w mieście. Mogłoby się wydawać, że w mieście nie da się obserwować przyrody. A jednak Linnea znajduje tu mnóstwo roślin i zwierząt. Przez cały rok, miesiąc po miesiącu, opowiada o swoich odkryciach i ciekawych zajęciach w domu i poza domem. W styczniu na przykład otworzyła ptasią restaurację. W czerwcu znalzła dziurkę od klucza. W październiku utkała koronę z liści. A co robiła w grudniu? Pewnie jakieś pomysłowe prezenty... Plecenie wianków, zrobienie zielnika, ugotowanie zupy z pokrzyw czy odszukanie na niebie Wielkiego Wozu nie będzie problemem dla nikogo, kto przeczyta tę książkę!

Albert lubi bawić się z Miką, kuzynką Wiktora. Właśnie zbudowali domek na drzewie, a Mika ma mnóstwo świetnych pomysłów, jak go urządzić. Jednak chłopaki w szkole śmieją się z Alberta, że bawi się z dziewczynami.

Albert nie może się bawić ani spać. Pod jego łóżkiem zamieszkał potwór. Pojawił się tego dnia, kiedy Albert uderzył na podwórku młodszego chłopca. Albert musi coś zrobić, żeby potwór sobie poszedł. [fragment książki] Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Albertowi się nudzi, a tata nie ma czasu się z nim bawić. Na szczęście Albert ma jeszcze Molgana! Molgan to tajemniczy przyjaciel, który przychodzi wtedy, kiedy Albert go potrzebuje. Molgan jest tak tajemniczy, że tylko Albert może go zobaczyć. A jednak tata ma czasem dość Molgana.

"Czy święta nie mogłyby trwać cały rok? Dlaczego muszą się kończyć? Albert i tata są załamani, nie chcą, by znów nastały zwyczajne dni, nie chcą wracać do przedszkola i do pracy. Tymczasem babcia jest w świetnym humorze. Czyżby miała na ten temat inne zdanie? Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Albert jest już duży - jutro rozpoczyna szkołę. Tylko dlaczego nagle zrobił sie taki cichy i posłuszny? Tata domyśla się, że Alberta coś dręczy. Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Na podwórku dzieci czasem kłócą się i biją. W zerówce tak samo. Ale Albert się nie bije. Nie znaczy to wcale, że jest grzeczniejszy od innych dzieci. Po prostu nie znosi awantur i bójek.

"Kiedy tatusiowie chcą mieć spokój, nie za bardzo przejmują się tym, co robią dzieci. Dziś tak właśnie jest. Tata czyta gazetę. - Mogę się pobawić skrzynką z narzędziami? - pyta Albert. - Mmm mówi tata. - Ale uważaj na piłę." [Fragment książki] Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Albert czasem trochę rozrabia, a czasem jest grzeczny.Dziś rozrabia, bo jest bardzo niezadowolony, że musi iść spać. - Tato, poczytaj mi książkę! - prosi.

Albert szykuje się do przedszkola. - Jesteś gotowy? - woła tata z kuchni. - Jeszcze tylko sweter - mówi Albert i bierze sweter z krzesła. O, tu leży bluzka Lisy! Lisa to lalka Alberta. Ona też się przecież musi ubrać! - Albercie, idziesz? - woła znowu tata. - Tak, tylko jeszcze... [fragment książki] Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Albert jest w odwiedzinach u babci. Jego starsi kuzynowie też. Albert jest najmłodszy. Nie podoba mu się, że młodsi nie zawsze mogą się bawić z dużymi. - Jesteś za mały, nic nie rozumiesz - mówią starsi kuzynowie. Albert ma już tego dość. Czekajcie tylko! Dziś Albert zamierza to zmienić... Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Albert nie wierzy w duchy, lecz czasem o tym zapomina. A strach ma wielkie oczy...

Albert lubi dni, kiedy mają z tatą dużo do zrobienia. Bardzo się wtedy spieszą, a tata zapomina o swoich złotych myślach i mądrych radach. W takie dni wszystko się może zdarzyć!Albert Albertson mieszka z bardzo miłym tatą i kotem Puzlem. Jak każdy kilkulatek czasem ma problemy z zasypianiem, potrafi rano strasznie się grzebać przed wyjściem do przedszkola i jest niezwykle pomysłowy, zwłaszcza jeśli bardzo czegoś chce. Dzieci rozpoznają w Albercie swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.Książki o Albercie, tłumaczone na kilkadziesiąt języków, rozeszły się dotąd w niemal dziewięciomilionowym nakładzie w Szwecji i poza jej granicami, a na ich kanwie powstały liczne spektakle teatralne i filmy animowane. W Szwecji to już kultowa seria, licząca ponad trzydzieści tytułów. Jej autorka i ilustratorka, Gunilla Bergström, otrzymała za swoją twórczość wiele nagród i wyróżnień, włącznie z wyborem jej książki na książkę roku 1997 przez szwedzkie Jury Dziecięce.W 2012 roku minęło 40 lat od ukazania się pierwszej historii o Albercie Albertsonie, który w Szwecji nazywa się Alfons Ă…berg. Przy okazji jubileuszu Gunilla Bergström uhonorowana została przez szwedzki rząd medalem Illis quorum za "nowatorską twórczość literacką i ilustratorską znakomicie ukazującą świat z dziecięcej perspektywy". Książki o Albercie cieszą się niesłabnącą popularnością i wciąż powstają nowe.